Λίγα λόγια για τον φίλο μου τον Κώστα τον Κακότσογλου που μας άφησε τόσο νωρίς…

Ήταν ίσως ο καλύτερος άνθρωπος που γνώρισα ποτέ. Αγνός στις σκέψεις του και στις προθέσεις του απέναντι σε όλους  τους συναδέλφους, τους φίλους , τους απλούς και άσημους συνανανθρώπους μας. Ποτέ μα ποτέ τα τελευταία 15 χρόνια που τον γνωρίζω δεν έκανε ούτε μια πονηρή σκέψη για κάποιον. Ο ίδιος, προεχόμενος από φτωχή οικογένεια, έδωσε στην κυριολεξία τα πάντα για το σχολείο, τους μαθητές και τη λεγόμενη αναβάθμιση της παιδείας μας. Τα τελευταία χρόνια ο συνάδελφος μας δούλεψε στην Ν.Καρβάλη , στον Πρίνο της Θάσου , στη Λυδία και στα 2 σχολεία των Κρηνίδων . Όλοι μα όλοι στις παραπάνω αυτές περιοχές μιλούν με τα καλύτερα λόγια.

Ήταν ίσως ο καλύτερος άνθρωπος που γνώρισα ποτέ.